ఏమొకొ చిగురుటధరమున...!.. 2

ఏమొకొ చిగురుటధరమున. . .

(‘స్వాతి’ సపరివార పత్రిక సరసమైన కథల పోటీలో రూ.1,000 బహుమతి పొందిన ఉత్తమ సరసమైన కథ! సంచిక 22.03.1996 లో ప్రచురితమైంది.)


“అయమాత్మ బ్రహ్మః” వైదిక మంత్రాన్ని పఠిస్తూ నేను ద్వారతోరణంకి అటువైపున పద్మాసనం వేసుకు కూర్చుని ధ్యానంలో నిమగ్నమయాను.

“మీ పేరేమిటి స్వామీ?” అన్న ప్రశ్న విని కళ్ళు తెరిచాను.

ఎదురుగా పద్మాంజలి. ఆమె వెనుక నలుగురమ్మాయిలూ!

పద్మాంజలి నా ముఖంమీదికి వంగి ప్రశ్నిస్తోంది. నేను నవ్వి, ఆమె ప్రశ్నకి సమాధానం యివ్వకుండా “మీరెక్కడినుండి వచ్చారు?” అన్నాను.

పద్మాంజలి నిట్టూర్చి, “పాఠం అప్పజెప్తున్నట్టుగా, మాది కోనసీమ. నా పేరు పద్మాంజలి. నేను మా అమ్మానాన్నలతో ఈ దేవస్థానం చూడడానికి వచ్చాను. వీళ్ళూ మాతో పాటే వచ్చారు. వీళ్ళంతా నా ఫ్రెండ్స్. అంటూ వాళ్ళని ఒక్కొక్కరినీ చూపిస్తూ, సీత, గౌరి, గంగ, సుగుణ పరిచయం చేసి, ఇంజనీరింగ్ ఫస్టియర్ చదువుతున్నాం. చాలా?” అంది అలిసిపోయినట్టుగా.

“ఎక్కడ దిగారు?” అన్నా.

పద్మాంజలి ముఖం విసుగ్గా పెట్టి, “కాకర్లవారి సత్రంలో. ఇంకా ఏమైనా వివరాలు కావాలా?” అంది.

నేను నవ్వాను.

“ఇంతకీ మీపేరేమిటో చెప్పరా స్వామీ?” జడని మెడచుట్టూ తిప్పి, లాగి తలూపుతూ గారంగా అడిగింది పద్మాంజలి.

“భగీరధుడు!” అన్నా.

ఆమె కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో ప్రపంచమంత అయ్యాయి. “అయ్యబాబోయ్. . . భగీరధుడే!” అంది. అంతలోనే ఆ ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకుంటున్నట్టుగా గంగ వైపు తిరిగి, “ఒసే గంగా! నిన్ను స్వర్గం నుండి భూమిమీదికి తెచ్చింది ఇతగాడేనే!” అంది.

నవ్వులతో ఆ ప్రదేశమంతా నిండిపోయింది.

ఆమెలోని సమయానుకూలతకి నేనూ నవ్వాను.

గంగ ముఖం మాడ్చుకుంది.

అంతా నా చుట్టూ కూర్చున్నారు. నాకేదో యిబ్బందిగా అన్పించసాగింది.

“స్వామీ ఇంతకుముందు మీరు పూజచేసినప్పుడు మేం ఏమేం కోరుకున్నామో మీకు తెలుసా?” అడిగింది పద్మాంజలి.

తెలీదన్నట్టు తల అడ్డంగా వూపాను.

“ఒక్కొక్కరూ చెప్పండే” అని, “ముందు నువ్వుజెప్పవే సీతా!” పద్మాంజలి సీత డొక్కలో పొడిచింది.

“ఊహు నేను చెప్పను.” అంది సీత.

“చెప్పవే!” పద్మాంజలి ఉరిమింది.

ఇక సీతకి తప్పలేదు. “మంచి మొగుడినివ్వమని” సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ చెప్పింది.

“ఓహో అక్కడి దాకా వెళ్ళిదన్నమాట కోరిక.” అని, “మంచి మొగుడంటే?” పద్మాంజలి రెట్టించింది.

“చవటలా వుండాలి!” సీత సిగ్గుపడిపోయింది.

అంతా నవ్వారు. నాకూ అదంతా సరదాగా, ఉత్సాహంగా యిబ్బందిగా కూడా అన్పించసాగింది.

“నీ కెలాంటి మొగుడుగావాలే గౌరీ?” పద్మాంజలి గౌరిని అడిగింది.

“తాగుబోతు మొగుడు!” అంది గౌరి వెంటనే.

“తాగుబోతువాడా. . . ఎందుకూ?” చిత్రంగా అడిగింది పద్మాంజలి.

“అతగాడు తాగి నిద్రబోతే, ఎంచక్కా నేను టీవీ సీరియల్లు చూసుకోవచ్చుగా!”

“ఓహో టీవీ సీరియల్లన్నమాట తమరికి ముఖ్యం. అసలు విషయంగాదు. పోనీ, నీ సంగతి చెప్పవే గంగా?” అంది పద్మాంజలి గంగవైపు తిరిగి.

“నాకెలాంటివాడైనా ఫర్లేదే!” అంది గంగ స్థిరంగా.

“అంటే?” పద్మాంజలి.

“అతగాడెంతటివాడైనా ఒక్కరోజులో నాచేతిలో ఛస్తాడు కాబట్టి!” మంచి ఆత్మవిశ్వాసంతో అసలు విషయం చెప్పింది గంగ.

“సుగుణా నువ్వో?” అంది పద్మాంజలి.

“నాకు ఆల్ రెడీ మొగుడున్నాడుగా. . .యింకొకడెందుకు?” అంది సుగుణ.

“ఎవరే?” ఆశ్చర్యంగా చూసింది పద్మాంజలి.

“నువ్వులేవూ?” అడిగింది సుగుణ సిగ్గుపడుతూ.

అంతా విరగబడి నవ్వారు. నాకు నవ్వాగలేదు. పద్మాంజలి ముఖం కందగడ్డలా తయారైంది. సుగుణని వొంచి వీపు మీద ఒక్కటిచ్చింది.

“మరి పద్మాంజలీ నీ సంగతి చెప్పలేదేం?” అన్నాను నేను. పద్మాంజలి వంతు వచ్చిందనే భావన నాలో ఏదో కొత్త ఉత్సాహాన్ని కలిగించింది.

“చెప్పనా?” అంది పద్మాంజలి ఆలోచిస్తూ.

“ఊ చెప్పు!” అన్నాను నేను కొంటెగా.

అంతా క్యూరియాసిటీతో చెవులు రిక్కించారు.

పద్మాంజలి ఏదో నిశ్చయానికి వచ్చినదాన్లా నా కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ, “నాకు నీలాంటి భర్త కావాలి.” అంది.

నాకు అర్థంగాక “ఏమిటీ?” అన్నాను.

పద్మాంజలి పిచ్చిగా, “నాకు నీలాంటి మొగుడు కావాలి. నువ్వు కావాలి” అంది మళ్ళీ.

నాకు పిచ్చిపట్టినట్టయింది. “ఏమిటి పద్మాంజలీ నువ్వంటున్నది?” అన్నాను.

“నాకు నువ్వంటే యిష్టమంటున్నాను. నువ్వు భర్తగా కావాలంటున్నాను. అర్థంగావడం లేదా లేక ఇష్టంలేదా?” అంది పద్మాంజలి అంతే పిచ్చిగా.

ఒక విభ్రాంత వాక్ శకలం నా నాడీ మండలంలోకి వాయువేగంతో దూసుకుపోయింది. అ హఠాత్పరిణామానికి నేను స్థానువే అయాను. ఆ ప్రదేశమంతా నిశ్శబ్దం ఆవరించుకుంది.

“ఇద్దరు బిడ్డల తండ్రిని. . .కర్మ సిద్ధాంతంతో చేతులు కట్టేసుకున్నవాడిని. . . నన్ను కట్టుకుని ఏం సాధిస్తుంది ఈ పద్మాంజలి? ఆమెకి పిచ్చిపట్టలేదుకదా?” నేను ఆలోచిస్తున్నాను.

క్షణం తర్వాత, పద్మాంజలి బిగ్గరగా నవ్వేసింది. ఆపైన, “భయపడ్డారా స్వామీ?” అంది.

అప్పుడుగానీ అది సరదాకోసం అంటున్న మాటగా నాకు స్ఫురించలేదు.

నేను బలవంతంగా నవ్వాను.

పద్మాంజలి నా పక్కకి జరిగి, నా గడ్డం పట్టుకుంటూ, “నిజంగా భయపడ్డారా స్వామీ?” అంది. అలా పక్కకి జరిగినప్పుడు ఆమె నడుము భాగం ఆచ్చాదన లేని నా భుజానికి తగిలింది.

స్త్రీ శరీరంలోని మృదుత్వం, వెచ్చదనం నాకు కొత్తగాదు. అయినప్పటికీ, పద్మాంజలి లోని అగ్ని నా శరీరాన్ని కాల్చేసింది. ఆ వేడిలో నేను కరిగి ఆవిరైపోతున్నట్టు నాకొక అనుభూతి కలిగింది.

ఆ తన్మయంలోంచి తేరుకుంటూ నేను, “లేదు. . .అదేమీ లేదు. . .” తడబడుతూ అన్నాను.

“అయ్యో నా పిచ్చి స్వామీ!” అంటూ పద్మాంజలి నవ్వసాగింది. ఆమెనే గమనిస్తున్న నాకు ఆ నవ్వులో ప్రపంచం నవ్వుతున్నట్టు తోచింది.

క్షణం తర్వాత, వాళ్లు అక్కడి నుండి కదిలారు.

పరికిణీ కుచ్చిళ్ళు పైకెత్తి, పద్మాంజలి కోవెల మెట్లు దిగుతూ వెళుతున్నప్పుడు బంగారు రంగు పట్టీలతో మెరిసే ఆమె గులాబీ రంగు పాదాలూ, సుకుమారమైన కాలిపిక్కలూ నా హృదయాన్ని మృదువుగా పిండి ఏదో శృంగార సంకీర్తనని గుర్తుకుతెచ్చాయి.

“కొంగుజారిన మెరుగు. . . గుబ్బలొలయగ తరుణి. . .
బంగారు మేడపై పవ్వళించేను.
చెంగలువ కనుగొనల. . .సింగారములు తొలక. . .
అంగజ గురునితోడ. . .అలసినది గాన. . .”

* * * *

మరుసటిరోజు ఉదయం నేను ఆలయం వద్ద నిల్చొని, ముఖమండపం మీద చెక్కిన నృత్య, సంగీత శిల్పాల్ని గమనించసాగాను. వాటిలో ఒక ఆలసకన్య శిల్పాన్ని చూడగానే నాకెందుకో పద్మాంజలి గుర్తొచ్చింది. నేను ఆమె గురించి ఆలోచిస్తుండగానే “భగీరధస్వామీ!” అన్న పిలుపు వినిపించింది.

అటువైపు చూసాను. పద్మాంజలి తన పటాలంతో ఎక్కడికో బయలుదేరింది.

నేను ‘ఏమిట’న్నట్టు చూశాను.

పద్మాంజలి నాకు దగ్గరగా వచ్చి, నా చెవిలో రహస్యంగా, “నదిలో స్నానానికెళ్తున్నాం స్వామీ. . .రండి చూద్దురు గానీ” అంటూ కన్నుగీటింది.

నాకు ఆ అమ్మాయి మనస్తత్వం చిత్రంగా తోచింది.

పద్మాంజలి కొద్దిగా ముందుకు వెళ్ళి మళ్ళీ, “దమ్ముంటే రండి. . .దమ్ము!” అంటూ సవాల్ చేసింది.

ఆమె గడుసుతనం నాకు నవ్వుని తెప్పించింది. ఆమె నన్ను మరీ చాదస్తపు పంతులుగా జమకడుతున్నట్టు నాకనిపించింది. నేను కదిలి ఆలయం లోపలికి వెళ్ళబోయాను. కానీ, మనసు నది వైపుకు లాగింది. ఎందుకో అటే నడిచాను. వెళ్ళి నది గట్టుమీద, ఒక ఎత్తైన బండరాతిమీద కూర్చున్నాను.

అక్కడికి కొద్ది దూరంలోనే నీటిలో పద్మాంజలి తన బృందంతో జలకాలాడడం నాకు స్పష్టంగా కన్పిస్తోంది. పద్మాంజలి ఒంటిమీద ఓణీ లేదు. పరికిణీ, జాకెట్టు మాత్రమే వున్నాయి. జడని కొప్పులా చుట్టి ముడిపెట్టుకుంది. నీటిలో తడిసిన పరికిణీ ఆమె పిరుదులకి అతుక్కుపోయి వాటి ఆకారాన్ని పట్టిచ్చేస్తోంది. తడిసి బిగిసిన రవికలోంచి ఆమె ఎద తమ వంపుల్ని, నిండుదనాన్ని లోకానికి చాటుతున్నాయి. జాకెట్లోంచి పొంగిన నీరు పొట్టమీదుగా లోపలికి జారిపోతోంది. నడుము దగ్గర కండరాలు ఆమె కదలికలకి అనుగుణంగా మడతలు పడసాగాయి. నీటిలో ప్రక్షాళన చెందిన ఆమె శరీరం పసిడివర్ణపు కాంతితో మెరిసిపోసాగింది.

ఏదో సరదాకి అన్నదేగానీ, నిజంగా నేనక్కడకి వస్తానని పద్మాంజలి ఊహించివుండదు.

ఆమె జాకెట్టు హుక్స్ విప్పడానికి సమాయత్తమవుతూ, రెండుచేతుల్నీ పైకెత్తి గుండెల దగ్గరకి చేర్చింది.

ఇంకొద్ది సేపట్లో పద్మాంజలి నగ్న శరీరం నా కళ్ళ ముందుంటుంది. ఆమె రహస్యం శోధించడానికి నా నేత్రాలు రెట్టింపు శక్తితో జాగృతమయాయి.

( సశేషం)