సామెతలరాయుళ్ళు!..2

సామెతలరాయుళ్లు! (హాస్యకథ)

(కేవలం ఎనిమిది పేజీల కథలో 35 పై చిలుకు సామెతల్ని, ఇంకా జాతీయాల్నీ ఉపయోగించి రాసిన ప్రయోగాత్మకమైన హాస్య కథ!)

“ఇప్పుడేమయిందండీ మీకు?” అడిగాడు గుర్నాధం జోగినాధాన్ని.

“కాకపోతే ఏందండీ యిది? ఏదో పది రూపాయల పై ఆదాయం కోసం నేనిక్కడికి ట్రాన్స్ ఫర్ మీదొస్తే గాడిద చాకిరీ తప్ప పైగా టికాణా లేకుండా పోయింది. ఏదో సామెతుందిలే ఊరుకోలేక ఉప్పరోడ్ని చేసుకుంటే తట్టకొక తన్ను తన్నాడనీ అట్లాగయింది నా పరిస్థితి!” అన్నాడు జోగినాధం ఈసడింపుగా.

“నిజమేనండీ ఈ సెక్షన్లో పనిచేయడానికి ఒక్క గాడిదకున్నంత ఓపిక వుండాలంటే నమ్మండి.” అన్నాడు శాస్త్రి జోగినాధంకి సపోర్టుగా.

సూపర్నెంటుకి మండింది. “అవును. నాకు ఆరు గాడిదలకున్నంత ఓపిక వుండాలి మరి!” అన్నాడు తెలివిగా.

‘ఏమిరా వెర్రిముఖమా అంటే ఏముందిలే చిన్నాయనా’ అన్నట్టు కొట్టిన దెబ్బ తిరిగి తమకే తగలడంతో కొంచెం సేపు అంతా కిక్కురుమనకుండా వుండిపోయారు.

కొద్దిసేపు తర్వాత అవధాని వివరించేడు. “అదిగాదండీ సూపర్నెంటుగారూ. . .అసలు విషయం! మొన్న ఆ ఎగ్జిక్యూటివ్ ఆఫీసరు ముకుందరావుకి ఆయన తాలూకూ కాన్ఫిడెన్షియల్ రిపోర్టుల్లో బ్యాడ్ రిమార్కులన్నీ దాచేసి, ప్రమోషన్ యిచ్చినందుగ్గాను ఆయనగారు తమకి సమర్పించుకున్న కట్నం బాపతు సొమ్ము అంతా తమరే నొక్కేసి, తన వాటా యివ్వలేదని జోగినాధంకి బాధ.” అన్నాడు.

“చాదస్తం ముదిరిందిరా అంటే చెరిసగం పంచుకుందామన్నాట్ట జోగినాధం లాంటోడు. ఆ ముకుందరావు నాకెప్పుడు యిచ్చి చచ్చాడయ్యా. . .వాడు ఇస్తానన్జెప్పి మోసంజేసి పోతేనూ.” గుర్నాధం యిమ్మీడియట్ గా రెడీమేడ్ సంజాయిషీ యిచ్చేశాడు.

“మరి ఆయనగారు మొన్న కొత్తగా కొన్న వాషింగ్ మెషీన్ ఎక్కడనుండి వచ్చిందో దాని సంగతి చెప్పమనండి.” జోగినాధం అవధానినడిగాడు ఉక్రోషంగా.

గుర్నాధం సీరియస్ అయిపోతూ, “అది మా బామ్మర్ది పిల్లకి పురుడు పోసుకుంటూ నాకు ప్రజంటేషన్ గా యిచ్చాడయ్యా.” అన్నాడు.

ఆ మాట అందరూ నమ్మారో లేదోగానీ జోగినాధం మాత్రం యిసుమంత కూడా నమ్మలేదు. అందుకే. . .

“ఆ అల్లంమురబ్బా అమ్ముకునే ఈయన బామ్మర్ది వాషింగ్ మెషీన్ గిఫ్టు యిచ్చాట్ట. . .అబద్దం ఆడినా అతికినట్టుండాలి!” అన్నాడు మెల్లగా.

ఇంతలో. . .వనజాక్షి సీట్లోంచి లేచి, సూపర్నెంటు టేబుల్ దగ్గరికి వెళ్ళింది. ఆమెకి నలభై ఏళ్ళుటాయి. మనిషి కొద్దిగా లావు! అందం కాస్త మందం అయినందువల్ల ఈకల తోకలు దులిపి నూకలలో కలిపినట్టు ఎక్కడలేని అలంకారాలూ చేసుకుంటుంది. ‘ఊగీ ఊగీ ఊయెల వున్నచోటికే వచ్చినట్టు’ ఎన్నిచేసినా ఆవిడగారి బోడిముఖం మారేదీ లేదు మండేదీ లేదని జోగినాధం అభిప్రాయం. ఆఫీసులో కూడా వనజాక్షి నవల్లు చదవడం మానదు. ‘సిద్దారెడ్డోళ్ళ చద్దన్నం తిని, శివారెడ్డోళ్ళ ఆవులు మేపినట్టు’ ఆవిడ ప్రభుత్వం సొమ్ముతిని పత్రికలవాళ్ళని పోషిస్తుందని ఆమెపై అవధాన్లు అభియోగం!

ఏదియేమైనా. . . ‘సూర్యుడు తనవాడైతే చుక్కలన్నీ తన కుక్కలని’ వనజాక్షి మాత్రం మొత్తానికి సూపర్నెంటుని బుట్టలో వేసుకోగలిగింది. ఇక ఆ విషయం పక్కన పెడితే. . .

వనజాక్షి సూపర్నెంటు టేబుల్ మీద చేతులానించి, “నాకు రేపు సెలవు కావాలండీ!” అంది గారాలుపోతూ.

“ఎందుకుట?” అడిగాడు గుర్నాధం వనజాక్షి చేతుల సోయగాలు చొంగగార్చుకుంటూ పరికిస్తూ.

“ఒళ్ళంతా ఒహటే నొప్పులండీ. కనీసం ఒక్కరోజైనా విశ్రాంతి లేందే తగ్గేట్టు లేవు.” అంది వనజాక్షి. జారిన పైటని జాకెట్లోకి దోపుకోకుండానే.

శాస్త్రికి తన కసి తీర్చుకోడానికి అవకాశం దొరికింది. “దంచేది ఒకరైతే పక్కలెగరేసేదింకొకరని మీకెందుకండీ ఒళ్లునొప్పులు. . .పనంతా మీ అత్తగారు చేస్తుటేనూ?” అన్నాడు.

“అదేమిటండీ శాస్త్రిగారూ అట్లా అంటారు. నేను యింట్లో లేకుంటే మా ఆయనకి ఒక్కరోజయినా జరుగుతుందా.” అని, “మా అత్తగారేం చేస్తారు. . . పాపం ఆవిడ ముసలావిడ.” అంది వనజాక్షి.

“ఆహా! గప్పాల పోతిరెడ్డికి ముఫ్ఫై మూడు దొడ్లూ, మూడు ఎడ్లూ అనీ ఈవిడగారు లేకపోతే ఆ హెజ్బెండ్ గారికి జరగనే జరగదట! మరి ఆఫీసులో లేకపోతే సూపర్నెంటుకి జరుగుతుందా? ఆ మాట చెప్పదేం?” అవధాని చెవిలో రహస్యంగా అన్నాడు జోగినాధం.

“నిజమే మరి ఓపలేని అత్తకి వంగలేని కోడలు.” అన్నాడు అవధాని అంతే రహస్యంగా.

“ఓ.కె. లీవ్ గ్రాంటెడ్!” గుర్నాధం వనజాక్షికి లీవిచ్చేశాడు.

“థాక్సండీ!” అంది వనజాక్షి మెలికలు తిరిగిపోతూ.

అవధానికి అస్సలు గిట్టనివాళ్ళలో వనజాక్షిది ఒకటో నెంబర్. “అలివిగానమ్మకి అన్నీ ఎక్కువేననీ అబ్బ. . . ఆ మెలికలు తిరిగడం చూడండి.” అన్నాడు జోగినాధం చెవిలో.

ఈ లోపల సుబ్బలక్ష్మి లేచింది.

లేచి, కామేశం వైపు చూస్తూ, “ఎక్స్యూజ్ మీ! ఏమనుకోకుండా ఏఫోర్ సైజు పేపర్లు ఓ పాతికవుంటే అప్పుగా యిస్తారా కామేశంగారూ?” అంది.

ఆ మాత్రం పలుక్కి కామేశం పరవశించి పోయాడు. “దాందేముందండీ భలేవారే. మనకీ మనకీ మధ్య అప్పేంటి లక్ష్మిగారూ?” అంటూ తన టేబుల్ డ్రా లోని పేపర్లు తీసుకెళ్లి సుబ్బలక్ష్మికి అందించాడు.

“థాంక్యూ అండీ!” సుబ్బలక్ష్మి సిగ్గుల మెగ్గయింది.

సుబ్బలక్ష్మి సిగ్గు వనజాక్షికి ఎల్లప్పుడూ ఒళ్ళుమంటే. అందుకే సుబ్బలక్ష్మి వైపు ఈర్ష్యగా చూస్తూ, “ఏమ్మా సుబ్బలక్ష్మీ. ఎత్తేవారుంటే ఏకులబుట్ట కూడా బరువేననీ ఆ కుర్రవాడ్నెందుకట్టా తిప్పుతావ్. వెళ్ళి యిండెంట్ తెచ్చుకోలేవూ?” అంది.

“అదీ అట్లా చెప్పండి!” అన్నాడు గుర్నాధం వనజాక్షితో.

జోగినాధం శాస్త్రి చెవి దగ్గరకి వంగి, “ముక్కిడిదాని పాటకి ముండోడి మెచ్చుకోలనీ ఆవిడ మాటకి ఈయన సపోర్టు చూడండి.” అన్నాడు.

( సశేషం )