భావాతీతధ్యానం! - 2

భావాతీతధ్యానం! (మెడిటేషన్)...2

(ఈ ‘సబ్జెక్టు’ అందరికీ ఉపయోగకరమని నా ఉద్దేశ్యం)

ఇక రెండవది. యిది నిరాకారం, నిర్గుణోపాసన లాంటి పేర్లతో పిలువబడుతోంది!

ఇందులో వ్యక్తి దైవం గట్రా ఎటువంటి ఆకారాన్నీ హృదయంలో ప్రతిష్టించుకోడు. ఏ దైవం పేరునో, మంత్రాన్నో ఉచ్ఛరించడు. కానీ, మనసులోకి ఎటువంటి ఆలోచనా రాకుండా ఉండడానికి ప్రయత్నం చేస్తుంటాడు. ఈ క్రమంలో ద్యాన పద్దతి గురించిన అవగాహన లేక ఈ వ్యక్తి కూడా మొదటి సుగుణోపాసకుడి లాగానే మనసులోకి ఆలోచన చొరబడనీయకుండా కంట్రోల్. . . మనసుని నియంత్రిస్తుంటాడు. మనసు లోనికి “ఏ ఆలోచనా రానీయకూడద”నే నియంత్రణాపూర్వకమైన ఆలోచన కూడా ఒక ఆలోచనే కదా? నియంత్రించే వ్యక్తి, నియంత్రింపబడేది వేర్వేరుగా వున్నంతకాలం ఘర్షణ అనేది తప్పనిసరి. కనుక యిక్కడ కూడా మొదటి సుగుణోపాసకుడిలాగానే ఘర్షణ, శక్తిని కోల్పోవడం, ప్రశాంతత గానీ సత్యంగానీ లభించక పోవడం వుంటుంది.

కాబట్టి యిది కూడా భావాలు లేని భావాతీతమైన ధ్యానం కానేరదు.


పైన చెప్పిన రెండు రకాల ధ్యాన ప్రక్రియలూ పైన చెప్పిన సంసారీ, సన్యాసీ ధ్యేయాలకి మల్లే పరస్పరం భిన్నంగా అన్పించినప్పటికీ ఆచరణలో ఒకే విధమైన సాధనలు.

పూర్తిగా నిరర్థకమైనవి. వీటిలో కోరికలూ, ఏదో సాధించాలనే తాపత్రయాలూ, వెంపర్లాటలూ, వీటన్నింటినీ నడిపించే అంతర్లీనమైన ఆశ నిబిడీకృతమైవుంటుంది.

కనుక, యివి అసలు సినలైన ధ్యాన ప్రక్రియలు కావు.

అయితే అసలైనదేది?

(సశేషం)